عسل که در ایران قدیم به آن انگبین نیز می گفتند یکی از معجزه های خلقت است.
عسل از سال ها پیش مورد توجه انسان بوده وهست. دیوارنگاری های بدست آمده از اسپانیا، آفریقا، مقابر مصر و داستان های یونان باستان به اهمیت عسل در روزگاران قدیم اشاره دارد.
عسل از نظر طب ایران باستان یک ضدعفونی کننده طبیعی است.
عسل چنان با ارزش است که در قرآن کریم نیز به خاصیت شفا بخشی آن در سوره نحل آیه های 68 و 69 اشاره شده است.
در 100گرم عسل طبیعی 304کیلو کالری انرژی وجود دارد عسل دارای ویتامین های B2, B3 , B5 , B6 , B9 , C ,، آهن، کلسیم است.
با توجه به نسخه های که در کتاب قانون که توسط دانشمند بزرگ ابوعلی سینا نوشته شده است عسل پایه اصلی نسخه های داروی وی بوده است.
دیاستاز از شاخصه های اصلی عسل طبیعی است دیاستاز فقط در عسل طبیعی وجود دارد.
ریشه کلمه دیاستاز از ادبیات یونان باستان است که به معنی تجزیه کننده و جدا کننده است دیاستاز موجود در عسل از عوامل تاثیرگذار در خاصیت درمانی عسل می باشد که دیاستاز خود به تنهایی عامل خاصیت ضد عفونی کنندگی و میکرب کشی عسل است.
دیاستاز موجود در عسل طبیعی باعث متبلور شدن و رسوب گذاری در عسل طبیعی می شود که این یکی از راه های شناخت طبیعی بودن عسل است.
عسل متبلور و رسوب شده در اروپا محبوبیت خاصی دارد.
عسل موجود در فروشگاه موجود در آجیل و خشکبار تواضع از نوع بهترین عسل های منطقه سبلان و سهند می باشد.
